Slowcooking bij restaurant ’t Backhuys in Winschoten

‘Precies als je denkt dat je compleet verkeerd bent gelopen, zit je goed’, zo luidde de aanwijzing van een local. Dus daar stond ik in het centrum van Winschoten na zessen bij een winderig tochtgat op een kruising van winkelstraten. De rolluiken van Neerlands bekende winkelketens waren neer, de straten uitgestorven en mijn voetstappen klonken hol. Ik moest denken aan die eerdere goede raad en stapte toch maar met ferme tred de straat in. En inderdaad! Midden in de Langestraat – een zeer toepasselijke naam – brandde opeens licht in het pand van ’t Backhuys. Zo kon het gebeuren dat ik midden in het centrum van een op het eerste gezicht onooglijk stadje een heel knus restaurant binnenstapte.

Ongedwongen sfeer bij ’t Backhuys

Binnen is het wat schemerig, maar wel gezellig en ongedwongen. Meer dan vijftien jaar geleden kochten de huidige eigenaars de al enige tijd leegstaande bakkerij. De ovens zitten er deels nog in, ook al lijkt het bij binnenkomst of je in een oude kruidenierszaak bent beland, gezien alle potten met ingemaakte groenten. Hoe dan ook, het is vol bij restaurant ’t Backhuys en je zit er prima. Twee geroutineerde niet meer zo piepe dames hebben de boel goed onder controle. De ene zorgt voor het drinken, de andere voor het eten. De laatste af en toe bijgestaan door de jonge, enthousiaste kok die zelf de borden op tafel komt zetten.

Smoren, roken en pekelen

Ze profileren zich met lokale producten en slowcooking. Ik dacht dat slowcooking betekende dat je bij een lage temperatuur iets lang op het fornuis of in de oven zet. Volgens ’t Backhuys zijn het technieken die dateren van lang voordat de ijskast zijn intrede deed en je eten nog niet goed kon bewaren. Dus gaat het niet alleen over lang smoren, maar ook over roken, pekelen, in het zuur of in de suiker leggen. Dat soort zaken. En daar zijn ze erg goed in. Alles krijgt zo extra veel smaak. Zoals de zelf gepekelde en gerookte kalkoenborstfilet. Of de in het zuur ingelegde courgette, wortel en aubergine in de koude pasta met zeewier. Een van de vier verrassende bijgerechtjes die standaard op tafel komen. Ik heb in tijden niet zo lekker en origineel gegeten. Dat alles zo goedkoop dat je bijna niet begrijpt hoe ze het doen. Ik zeg: quick quick terug.

Liefhebbers van slowfood, kan ik ook een hele leuke herberg bij Dordrecht aanraden waar ze houden van experimenteren en waar je heerlijk eet en ook slaapt trouwens.

Benieuwd naar nog meer reistips over verborgen plekken? Scroll dan naar beneden.

Deel deze blogpost

Handige informatie

Deze vind je vast ook leuk

Ontvang Davides in je mailbox

Handige informatie

Deel deze blogpost