Beekdal van het Gasterensche Diep

Dwars door het nationaal beek- en esdorpenlandschap Drentsche Aa

print

Zojuist ben ik het dorp Gasteren uitgewandeld met zijn Saksische boerderijen rond de Brink in de Drentsche Aa. Na eerst het weiland te zijn overgestoken, loop ik nu langs het beekdal van het Gasterensche Diep als om de bocht opeens een man met statief vanuit het krakend struikgewas tevoorschijn komt. De vrijwilliger van Staatsbosbeheer – weet ik nog geen minuut later – stond net nog in zijn onderbroek in de beek. In gedachten zie ik een hele grote witte onderbroek voor me, maar dat ligt natuurlijk aan mij.

Beschermde natuur

Hij is al de hele morgen op zoek naar de beschermde Stengelloze sleutelbloem, een gele primula waarvoor een herstelplan bestaat en die alleen in Drenthe inheems is. Vooralsnog zonder resultaat. Op zijn zoektocht is hij tot boven zijn knieën in de modder weggezakt, waarna hij zijn broek is gaan wassen in de beek. Hij toont me het opgedroogde modderige resultaat. Het is bepaald niet zijn lucky day. Nog lange tijd zie ik hem in de verte zoeken rond de drassige oevers van de beek. Even later schrik ik nog een keer, nu van een opfladderende fazant. Verder blijft het rustig.

Trage Tocht Gasteren

Ik loop een mooie wandeling van 15 kilometer, de Trage Tocht Gasteren uit de leuke wandelgids Dwalen door Drenthe. Ik had ook de langere knapzakroute kunnen nemen. Beide lopen door het bijzondere Nationaal Park Drentsche Aa dat zestien dorpen en gehuchten binnen zijn grenzen heeft en voor meer dan de helft uit landbouwgrond bestaat. Daarom is het geen nationaal park in de traditionele zin. Officieel heet het Nationaal Park Nationaal beek- en esdorpenlandschap Drentsche Aa.

Stuifzand, heide, beken en bolle essen

Waar ik zo al langskom? Langs nog twee mooie beken: het Oudemolensche Diep en het Anloërdiepje, heide met stuifzandheuveltjes, een hunebed, akkers op bolle essen, hoger gelegen velden en hooilanden en weilanden in het lager gelegen beekdal, bosranden en houtwallen. Over smalle onverharde paadjes, door klaphekjes en over houten planken bruggetjes. Even van de route af over een eeuwenoud pad kom je in brinkdorp Anloo met zijn romaanse kerk. Het landschap van de Drentsche Aa is in het hele gebied uitzonderlijk gaaf gebleven. Er is niet veel fantasie voor nodig om te bedenken hoe het er hier honderden jaren geleden uit moet hebben gezien.