Wat hebben de films The walking dead, Game of thrones en Ghostbusters met elkaar gemeen? Het zijn flipperkasten die staan in de TonTon Club op het Westergasterrein in Amsterdam. De flipperkast. Nostalgische zucht. Wat heb ik daar goede herinneringen aan. En waar zijn ze gebleven?

Flipperen

Heel vroeger had ik een klasgenootje met een flipperkast thuis. Ik ging graag bij haar spelen. Ik durf toe te geven dat de flipperkast aantrekkelijker was dan zij. En ook dat mijn ouders op vakantie graag in een café wat geld aan mijn broer en mij gaven om te flipperen zodat zij rustig koffie konden drinken. Alleen, wij wisten niet van ophouden. Mijn favoriet was Haunted House, de inmiddels legendarische eerste flipperkast met drie verdiepingen.

Klassieke Japanse speelautomaten

In de TonTon Club kom ik weer helemaal aan mijn trekken. Behalve flipperkasten staan er uiteenlopende speelautomaten en games. Vaak met alleen Japanse uitleg erop. Het is dus vooral veel proberen, en niet alleen door mij. Er wordt fanatiek op buttons gedrukt, hard geknepen in joysticks zoals bij het welbekende Pac-Man, op de drums geslagen van het muzikale Taiko no Tatsujin en met pucks gesjoeld in de bak van het Air Hockey. Als je denkt dat je een spel kent: deze arcadekasten worden regelmatig gewisseld, dus het blijft iedere keer spannend. Wat ik op deze zondagmiddag zo leuk vind, is dat zowel kinderen als volwassenen broederlijk naast elkaar aan het gamen zijn. De een met limonade, de ander met een biertje, maar iedereen is even ingespannen bezig. Leeftijd is totaal irrelevant en dat zorgt voor een hele leuke sfeer.

In het Westerpark

Regeren de elektronische geluiden op de entresol. Beneden overheersen de stemmen van degenen die in de bar en het restaurant zitten. Daar schuif ik na afloop van het gamen aan. Met een van de aanwezige bordspelletjes op tafel, nog wat drank en met niks-mis-mee-comfortfood. Het eten is bij TonTon Club overwegend Japans. Er zijn noedelsalades, noedelsoepen en ook ramen burgers, bijvoorbeeld met zeewier. Verder veel vis en een toetje dat Ms. Pac-Man heet, want Amerikaanse invloeden zijn er ook. En dat allemaal in een pand dat hoort bij de 19e-eeuwse Westergasfabriek. Bij mooi weer zit je op het grote terras in het park. Op de tribune, aan een tafeltje of als je het toch niet kan laten: pingpongend in een van de containers. Want een speelparadijs is het. Ook voor volwassenen. Of moet ik zeggen: juist voor volwassenen?