Wat Johan Cruijff, Anton de Kom, Wilhelmina en Harry Mulisch met elkaar gemeen hebben? Ze zijn beroemd en overleden. Klopt. En verder? Van allemaal is een brons te zien in beeldenpark De Havixhorst. Met nog heel veel andere bekende en minder bekende personen. Vastgelegd door diverse Nederlandse beeldhouwers. Ik dwaalde tussen de beelden in de romantische tuinen van de gelijknamige havezate met zijn orangerie, kruidentuin en rozentuin en moest denken aan vroeger.
Beelden van brons en steen
Mijn ouders hielden namelijk van bronzen beelden. Iedere zomer reden wij naar Zeeland en gingen daar naar een galerie met beeldentuin in een voormalig weeshuis. Bij bijzondere gelegenheden gaven zij elkaar een klein beeld cadeau, zoals bij hun 25-jarig huwelijk het beeld van een klein meisje en een jongen, omdat zij die zelf ook kregen. Tot op de dag van vandaag staan al die beelden in huis. Net als bij beeldenpark De Havixhorst gaat het om Nederlandse 20e-eeuwse figuratieve beeldhouwkunst. Maar waar mijn ouders mensen en vooral dieren verzamelden, zie ik in deze beeldentuin overwegend personen. In brons en steen. Waar de vorm of juist de gezichtsuitdrukking indruk maakt.
Van Charlotte van Pallandt tot Jikke van Loon
Neem het beeld van Cruijff door Eric Claus. Het bestaat alleen uit de contouren van driekwart van zijn gezicht, alsof iemand een pentekening heeft gemaakt. Toch heel herkenbaar. Van een hele andere orde is de liggende vrouw die als bankje fungeert, waardoor je op haar schoot zit. Ook mooi: van Pieter d’Hont twee naar elkaar toe gebogen geestelijken die in gesprek zijn. Er zijn werken van de ooit met haar beeld van Wilhelmina bekend geworden Charlotte van Pallandt (dat ik eerder zag in Den Haag en in de fraaie beeldentuin Het Nijenhuis). Maar ook van bijvoorbeeld Jikke van Loon die gevraagd werd Beatrix te portretteren.
Slenteren door de mooie tuin
De tuin zelf is ook prettig om doorheen te slenteren, langs de druivenranken tegen de oude muur van de havezate, door de kruidentuin – waar onder andere grote perken met rozemarijn, tijm, salie en verveine staan die in de keuken van het naastgelegen en heerlijke hotel-restaurant worden gebruikt. Door de rozentuin en dan even neerstrijken onder de kastanjeboom voor een borrel of iets te eten – of zelfs blijven slapen, zoals ik deed. Zeer gecharmeerd ben ik van het kalkstenen beeld van Hildo Krop, icoon van de Amsterdamse School. Dit beeld uit 1928 is van een wat stuurs kijkend ouder echtpaar dat wel liefdevol elkaars hand vasthoudt. Lopend paar heet het. Het is een bruikleen van het Museum Beelden aan Zee. Zoals er ook wordt samengewerkt met het Drents Museum. Jaarlijks wordt de vaste collectie van beeldenpark De Havixhorst tijdelijk aangevuld met werken uit beide musea. Zo blijft er altijd weer iets nieuws te zien.