De natte neus, het zachte gesnuffel aan mijn hand en het wiebelende staartje: mijn hart smelt. Zal ik er één meenemen? Het wordt nog moeilijk kiezen, er lopen er heel wat vrij in het bos. Ik ben onmiddellijk weg van de bosvarkens op landgoed Zuylestein. Dat dit voor mij een van de hoogtepunten wordt op de wandeling rond Amerongen, had ik vooraf niet kunnen bedenken.

Bosvarkens

Het zijn bijzondere varkens die de bramenstruiken onder de eikenbomen wegeten en daarmee het landgoed onderhouden. De Bonte Bentheimer, een varkenssoort met grote zwarte vlekken in de vacht, wordt met uitsterven bedreigd. Ze levert een goede kwaliteit vlees en daar is het de landeigenaren van landgoed Zuylestein om te doen. Als je het wilt proeven: er wordt worst, ham en ingevroren Zuylesteins bosvarkensvlees verkocht in de orangerie van het landgoed.

Landgoed Zuylestein

Geen zin in vlees? Ga toch maar even naar de orangerie. Het is namelijk de oudste van de provincie Utrecht (17^e eeuw) en alleen daarom al een bezoek waard. Die staat in de eveneens authentieke renaissance tuin uit die tijd. Toen Willem van Nassau het park liet verbreden met lanen en tuinmuren liet bouwen.

Uiterwaarden vol bloemen

Welke hoogtepunten er nog meer in de wandeling rond Amerongen zitten? Het deel door de uiterwaarden van de Nederrijn is heel erg mooi. Het gemaaide pad door het grasland leidt naar de zomerdijk met oude knotwilgen. In een veld vol bloeiende klaver, boterbloemen en margrieten ben ik even gaan zitten om te genieten van de weidsheid. Je hebt vanaf daar een prachtig uitzicht over de verhoogde winterdijk, het ommuurde kasteel Amerongen en de daarachter gelegen bossen op de Utrechtse Heuvelrug.

Van bergtop naar rivierdal

Er zit ook letterlijk een hoogtepunt in deze wandeling: de Amerongse Berg. Via prachtige beukenlanen stijg je langzaam naar 69 meter hoogte. Mooie, grote bomen filteren het zonlicht en veroorzaken bewegende zonnevlekjes op het pad. Het ene mooie bospad wisselt het andere af en dan sta je opeens bovenop de Amerongse Berg. Dit is niet alleen het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug maar zelfs van de hele provincie Utrecht. Vanaf daar is het alleen nog afdalen naar de rivier, net als ooit de Romeinen deden. Op het informatiepaneel bij de uitkijktoren lees ik dat de Limes er vroeger stroomde, de noordgrens van het Romeinse rijk. De Limes werd gevormd door de Rijn, die in de Romeinse tijd dichter langs Amerongen liep.

Kasteel Amerongen

Even later sta ik bij kasteel Amerongen, het begin- en eindpunt van deze wandeling over de Utrechtse Heuvelrug rond Amerongen. Uit de leuke wandelgids Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug. Het 17^e-eeuwse kasteel is samen met het inventaris en de tuin nog intact, een combinatie die in Nederland niet vaak voorkomt. Als je de wandeling wilt combineren met een bezoek aan de tuin en het kasteel, kies dan voor een vrijdag, zaterdag of zondag, dan is het open, net als het kasteelwinkeltje. Op mijn wandeldag was alles gesloten en ik vroeg me af waar ik een souvenir zou kopen. Ik kon even met de auto langs kasteel Zuylestein rijden. Een bosvarken achterin de auto zou wat moeilijk worden, een stuk gedroogde varkensworst misschien?